Bir kentin tanıtımı ve gelişmesi için en güzel  kültürel etkinliklerin başında fuarlar ve festivaller gelir.

Eskiden Mersin’de değişik fuar ve festivaller yapılırdı.
Şimdilerde yeni yeni kıpırdanmalar başladı.
 Mersin Büyükşehir Belediye Başkanı Vahap Seçer’in göreve gelmesiyle Tarsus’ta da Tarsus Festivali ve Bisiklet Festivali gibi değişik adlarla festivaller düzenleniyor. Geçen yıllarda bu festivallerin ne kadar önemli olduğunu ve Tarsus’a insanların akın akın gelebileceğini gördük.
Ayrıca bu kentin dört bir yanı Turunç ağaçlarıyla dolu,Yine düne kadar her taraf yeni dünya ağaçları ile bezenmişti. Ayrıca Tarsus Beyazı Üzümü ile ilgili bayramlar festivaller düzenleniyordu.
xx
Bugünlerde ise  Çukurova’nın kalbi Adana’da attı. Adana’da 12 yıl önce başlayan  Portakal Çiçeği festivali’nin bu yıl 12.cisi yapıldı.. 13 Nisan’da başlayıp 21 Nisan tarihinde sona eren Portakal Çiçeği festivali’nin bu yılki etabı da büyük ilgi gördü.Hatta dünyanın dört bir yanından insanlar Çukurovaya akın akın geldiler.
Adana’da boş otel kalmadı. Dolayısıyla Adana’ya gelen yerli ve yabancı turistler Hatay, Osmaniye, Mersin gibi illere giderek burada konaklamak durumunda kaldılar. Bu kapsamda Tarsus’a da otobüslerle akın akın yerli ve yabancı turistler geldi. Tarsus’un tarihi ve turistik yörelerini gezdiler. Tarsus’a özgün lezzetleri bizzat ustaların elinden ve yerinde, mekanında tatma imkanı ve fırsatı buldular.
Tarsuslular, Mersinliler de  9 gün boyunca Portakal Çiçeği festivali’nin güzelliklerini görmek, coşku ve heyecanını yaşamak için Adana’ya  gidip geldiler. Hatta Tarsus Kent Konseyi Bisiklet Topluluğu (TABİT) ise bir grup bisiklet dostu ile birlikte Adana’ya giderek burada kamp yaptılar, bisikletleriyle Portakal Çiçeği Festivali’ne (Karnavalına) renk kattılar.
Bunlar güzel işler.. Güzel faaliyetler..
Ancak Tarsus her zaman olduğu gibi bu yılda bu Portakal Çiçeği Festivali’nin öncesinde ve sonrasında sınıfta kaldı.
Neden mi?
Nedeni gayet basit. Çünkü Tarsus’ta turistlerin konaklayabilecekleri bir otel dışında elle tutulur bir tane otelimiz yok. Otel Zorbaz gibi en az 10 tane otelimiz olmalı ki, gelen insanlar bu kentte konaklayabilmeli..
B uyılda ne yazık ki, kentimize gelenleri konaklatamadık. Sadece yerel esnaf Tarsus’a özgü  lezzetleri satarak biraz olsun gelir elde etti. Otel, pansiyon gibi yerlerimiz olsa, bu kentin tarihi ve turistik yerlerini gezen insanlar bu kentten ayrılmak istemez. Adana’da Portakal Çiçeği Festivali’ne katılanlar bile akşamları Osmaniye, Hatay, Gaziantep, Mersin gibi yerlere gitmek yerine Tarsus’ta kalır.
Hristiyan alemine mensup olanlar,  Hz. İsa’nın 12 havarisinden biri diye bilinen St. Paulun evinin yanındaki butik otellerde konaklar.  St. Paul ile komşu olup  evini, kilisesini, kuyusunu ziyaret edebilir. Kendi elleriyle St. Paul kuyusundan  su çekerek hacı  olabilir..
İslam dinine mensup din kardeşlerimiz  kuranı Kerim’de adı geçen Eshab-ı Kehf-e gidip orada ibadet edebilir, adağını kestirebilir.
Türkiye’de tek peygamber kabrinin bulunduğu Tarsus’ta Hz. Danyal A.S. kabrine gidip dua edebilir.
Bu dünya kentine gelmişken, fındık lahmacunu, Tarsus kebabı, Tarsus Humusu, Tarsus Cezeryesi yiyebilir.
Tarsus-i kahvesini ve Şalgamını içebilir. Hatta kaynar içerek o güzelim cevizin tadına varabilir.
Manavgat şelalesi aratmayacak güzellikteki Tarihi Tarsus Şelalesini gezebilir. O doğa harikasında yıllarca anımsayacağı fotoğraflar çektirebilir.
Tarihte aş yaşamış olan Kleopatra’nın geçtiği kapıdan geçebilir, Antonius ile yaşadığı aşkın hikayesini dinleyebilir.
Ve daha neler neler..
Elimizde böyle değerli bir dünya kenti var.
Ama Adana ve Mersin gibi iki büyük ilin arasında sıkışıp kalmanın getirdiği rehavetle kabuğumuzu kıramıyoruz.
Yoksa Tarsus’ta dünyanın birçok ilinde ve kentinde olmayacak güzellikler, özellikler ve imkanlar var.
Yeterli değerlendirmesini bilelim.
Yeter ki içimizdeki uyuyan güzeli uyandıralım..
Gerisi kendiliğinden gelir..
Tarsus bir Dünya markası olur.