Haber Merkezi

 Çalışma hakkında bilgi veren Engelsiz Yaşam Merkezi Mola Evi Özel Eğitim Öğretmenlerinden Fatma Esra Özdal, söz konusu kursa ilişkin talebin velilerden geldiğini ve kurum olarak yapılan değerlendirme neticesinde de eğitimlere başladıklarını söyledi. Aileleri daha çok tanımanın, engelli bireylere verilen hizmeti daha da kaliteli hale getirdiğini dile getiren Özdal, “Şu an okuma-yazmayı bilen, ama heceleyerek okuyan, anlamlandıramayan, okuduğunu anlayamayan velilerle başladık. Matematiksel becerilerde oldukça zayıflardı. Şu an 3. haftada olmamıza rağmen, akademik yönden ilerleme sağlamış durumdayız. Daha sonrasında onları günlük hayatla ilişkilendireceğiz” dedi.

“KENDİM DE ÖĞRENEYİM Kİ, ÇOCUĞUMA DAHA FAYDALI OLAYIM”

Engelli çocuğuna daha fazla yardımcı olabilmek adına kursa katıldığını belirten Fadile Kendir isimli vatandaş, okuma-yazmayı bildiğini, ancak kendini daha fazla geliştirmek istediğini söyledi. Kendir, “Ben, engelli çocuğuma faydalı olmak için tekrar okula başladım. 3 haftadır okumamızda, yazmamızda, matematikte bayağı bir gelişmemiz var. Bize daha çok, psikolojik destek de veriyorlar aslında. Konuşuyoruz, sohbet ediyoruz, evdeki sıkıntılarımızı gelip anlatıyoruz” diye konuştu. Okuma-yazmanın yaşı olmadığını da sözlerine ekleyen Fadile Kendir, “Çocuğuma ders çalıştırırken zorluk yaşıyordum. Kendim de öğreneyim ki, en azından çocuğuma daha faydalı olayım dedim ve bu kursa başladım” dedi. Kendisinin 10 yaşına kadar kimliğinin olmadığını ve kimliği çıkarıldıktan sonra da okula gitmeye utandığını söyleyen Maşallah Alp ise, “Daha sonra kendi imkânımla harfleri öğrendim, ama birleştiremiyordum. Oğlum Yusuf Alp, Mola Evi’ne geliyordu. ‘Kursumuz var. Okumanı geliştirmek istersen sen de gelebilirsin’ dediler. Geldim ve okumamı geliştiriyoruz” diye konuştu. Artık konuşurken kelimeleri daha özenerek seçtiğini ifade eden Maşallah Alp, “Oğlum daha okumaya geçemedi. Şimdi beraber ders çalışıyoruz. Onun bildiğini ben bilmiyorum, benim bildiğimi o bilmiyor, birbirimize destek oluyoruz. Şimdi kendimi daha güçlü hissediyor ve kendime daha çok güveniyorum” ifadelerini kullandı. Zamanının büyük kısmını down sendromlu kızıyla geçirdiğini ve günlük hayatta okuma yazma bilmemenin yarattığı birçok sıkıntıyla karşılaştığını kaydeden Kader Karaca ise, “Bir şey bilmediğim için öğrenmek istedim. Hastaneye gidiyorum, bir telefon numarası alacağım ama alamıyorum. Onun için çok üzülüyordum. ‘Ben bir an önce başvurayım, elimden ne geliyorsa yaparım çocuğum için’ dedim ve başladım” şeklinde konuştu.