Türk siyasetinin Karaoğlan’ıdır Bülent Ecevit..

Tam adıyla Mustafa Bülent Ecevit,  28 Mayıs 1925 tarihinde İstanbul’da doğmuştu.

Türk siyasetinde başbakan olmuş, bakanlık yapmış, gazetecilik, şairlik ve  yazarlık yapmış bir ender insandı.

Hayat arkadaşı olarak Rahşan hanımı seçmişti.

Ömrü onunla hep el ele dolaşarak geçmişti.

Darbelerle, hapislerle, büyük sıkıntılarla geçen hayatının sonunda  takvimler 5 Kasım 2006 ‘yı gösterdiği gün  hayata veda etmişti.

xx

Bendeki kayıtlara baktım..

Rahmetli Ecevit’in ölüm yıldönümünü atlamışız bu sene diye üzüldüm.

Sonra sosyal medyada paylaşılan Ecevit’in ayrılık vakti kendi sesinden vedasını dinledim.

Benim çocukluk yıllarımın siyasetçilerinden biriydi Bülent Ecevit.

Aynı  siyasi rakibi Süleyman Demirel gibi,Necmettin Erbakan gibi, Alpaslan Türkeş gibi..

Onların iktidardaki veya Türk siyasetinde etkin olduğu yıllarda onlara çok kızıyorduk. Ama bu liderler Gırgır gibi; Çarşaf gibi mizah dergilerinde çıkan karikatürlerine, eleştirilere hep olgunlukla bakmışlardı. O  karikatür sanatçılarını mahkemelere vermemişlerdi.

xx

TARSUS'TA GÖRDÜĞÜM ECEVİT!

Bugün; bu siyasetçilerin hepsi aramızdan bir bir ayrıldı.

Ben bugün 5 Kasım ölüm yıldönümü diye Bülent Ecevit’i kaleme aldım.

Kendisini yıllar önce bir kez görmüşlüğüm oldu.

Sanıyorum 1978 veya 1979 yılıydı.

Belkide 12 Eylül ihtilalinin yapıldığı 1980’in ilk 6 ayı içiydi.

Bir miting için Tarsus’a gelmişti. Otobüsün üzerinden halka hitaben konuşmuş sonra halkın içinde eşi Rahşan Hanımla el ele tutuşarak dolaşmıştı.

Zayıf kuru bir yapısı vardı.

Oysa TV’lerde izlediğimizde o liderleri devasa birer insan olarak düşünmüştük.

Dedim ya bundan 40 yıldan fazla bir zaman önce ilk gördüğümde Ecevit’te senin benim gibi bir insandı..

Evet.. O liderde bir insandı..

Hem de insan gibi insan.!.

xx

Sağ iken siyasete veda eden, koltuğa yapışmadan görevini devreden biriydi.

Yazarın dediği gibi…

“Çok mal varlığı yoktu, mirasını devredeceği çocukları da yoktu. Onlar için sadece birbiri vardı.”

Bülent Ecevit..

ve..

Eşi Rahşan Ecevit..

Ecevitler benim gözümde 1980 öncesi görüntüleri ile kaldı.

Birde 1974 Kıbrıs Barış harekatında, ortağı olduğu MSP’nin lideri Necmeddin Erbakan ile kazanılan zaferle hafızama kazındı..

xx

Dün bir slayt izledim.Çok hoşuma gitti..

Aynı zamanda gazeteci, yazar ve şair olan  Karaoğlan Bülent Ecevit orada kendi sesinden insanlara; yani biz seçmen Türk halkına şöyle veda ediyordu:

“ECEVİT’İN VEDASI

Artık gidiyorum

Beni uğurlayın kardeşlerim.

Hepinize eğilerek ayrılıyorum

Benim için  artık gitme vakti.

Yalnız sizin son ve nazik sözlerinizi bekliyorum.

xx

Uzun zaman sizlerle  komşuluk ettim.

Ama verdiklerimden çok aldım

Şimdi gün ağırdı

Karanlık köşemi aydınlatan lamba söndü.

xx

Ve bir davet geldi.

Ben bu yol için hazırım

Bu ayrılış gününde

Bana bol şans dileyin arkadaşlarım.

Beraberimde ne götüreceğimi sormayın.

Seyahatime boş eller ;

Ve ümit eden bir kalple çıkıyorum.

Elveda..

Bülent Ecevit.

xx

İşte böyle dostlar..

Sevin veya sevmeyin..

Türk siyasetine bir dönem damgasını vuran bir lideri anıyorum bugün..

Hiç ayrım ayrım yapmadan..

Işıklar içinde uyusun..